Rondleiding
Welkom!
Welkom bij deze virtuele rondleiding in Citykerk Het Steiger Sint Dominicus. Op tal van momenten komen mensen in deze kerk samen: om te bidden, te vieren, op zoek naar God en ontmoeting met anderen.
In deze uitleg met foto's geven we u een indruk van de rijkdom van onze kerk. Uiteraard zijn onze vrijwilligers, als de kerk geopend is, graag bereid u meer te vertellen.
De kerk en haar gemeenschap
De voorganger van deze kerk stond aan de overzijde van het water, aan Het Steiger; vandaar de benaming van de kerk. Deze oude kerk werd door het bombardement van 14 mei 1940 volledig verwoest.
De huidige kerk werd op 14 mei 1960 ingewijd door Monseigneur Martinus Jansen. Het ontwerp is van Kraaijvanger Architecten Rotterdam met Chris Knol als uitvoerend architect.
Deze kerk was toevertrouwd aan de Dominicanen die al sinds de 14e eeuw in de stad aanwezig zijn. Sinds 2014 maakt de gemeenschap van het Steiger deel uit van de grotere Johannesparochie.
Deze rondleiding begint op het kerkplein.
U staat op het kerkplein en kijkt richting vande kerk.
Links ziet u het convent Petrus van Verona. Hier wonen paters Dominicanen.
Op de muur ziet u het wapen van de Dominicanen: Laudare, Benedicere, Predicare - Vereren, Zegenen, Prediken.
Links van de huidige hoofdingang, iets naar achteren, ziet u een prachtige deur gemaakt van ijzer en staal, oorspronkelijk bedoeld als deur waardoor de dopelingen buiten de kerk om naar de achterliggende doopkapel konden gaan. Nu niet meer als zodanig in gebruik.
Links naast de houten deuren bevindt zich op de hoek, de hoeksteen van de kerk. Deze is als eerste steen gelegd op 2 mei 1959 met de tekst: ‘Wie op Hem zijn geloof bouwt, wordt niet teleurgesteld’.
Links en rechts van de grote deuren zijn twee mozaïeken (Theo Mols) aangebracht: Dominicus en Jezus..
Op de fries (bovenlijst) van de voorgevel staan de domini canes, de honden van de Heer (Pim van Moorsel en Albert Termote). De Dominicanen brengen de schapen naar de veilige schaapsstal. De stokjes tussen de schapen en de honden stellen de deuren van de schaapskooi voor.
Rechts ziet u de klokkentoren met vogels op de fries; de klokken (Maria, Dominicus, Ludovicus Bertrandus) van het Steiger zijn qua klank afgestemd op de klokken van de Laurenskerk.
Na deze blik op de buitenkant van de kerk is het tijd om naar binnen te gaan. Gaat u mee?
We gaan de kerk binnen door de zijingang rechts.
Direct na binnenkomst neemt u de rechterdeur en komt u in de Mariakapel.
Hier vindt u het beeld Maria, beschermvrouwe van de stad Rotterdam (Gerard Heman). Maria beschermt de stad onder haar wijde mantel. Dit beeld is geschonken door binnenschippers. Daarom zien we Maria vanaf de Maas. Te zien zijn o.a. de Euromast, Het Witte Huis, de toren van de Laurenskerk, de molen De Noord en de Maastunnel.
We verlaten de Mariakapel.
In het halletje ziet u rechts naast de buitendeur een mozaïek (Theo Mols). Het is een verbeelding van de naam van het architectenbureau Kraaijvanger: de kraai wordt gevangen.
We gaan nu de grote kerk binnen. Als u met uw rug naar de glazen deuren staat vervolgen we onze uitleg.
Achter het altaar bevindt zich een lege muur: de lege ruimte verbeeldt de Onafbeeldbare. God laat zich ervaren zonder afbeelding. Straks kunt u het altaar van dichtbij bekijken.
Als u omhoog kijkt ziet u net onder het plafond een strook licht. De architect heeft het dak net even opgetild!
We lopen verder langs de rechterkant van de kerkzaal.
Op de biechtstoelen staan twee mozaïeken (Theo Mols):
rechts de vreugdevolle verwelkoming van de verloren zoon; links het vieren van de verzoening.
Er bevinden zich op diverse plaatsen op de muren van de kerk wijdingsstenen: op deze 12 plaatsen is de kerk gewijd. Het is een verbeelding van de 12 poorten van Jeruzalem met de namen van de 12 apostelen (niet Judas maar Mattias), gesierd door bergkristallen facetten met daarachter een folie met de kleur van edelstenen, zoals de poorten van Jeruzalem ook met edelstenen waren versierd.
Onder het orgel staat een houten beeld van de Heilige Johannes de Evangelist (Omer Gielliet). Hij is voorgesteld als een adelaar, met een prachtige vleugel en een ascetisch gelaat.
Het orgel (Jos H. Vermeulen) is elektro-pneumatisch, zonder zwelkast. Bijzonder is de plaatsing tegen de rechter zijmuur. Opvallend zijn ook de twee vooruitstekende bazuinen. Het telt 29 registers. De speeltafel met twee manualen en pedaal staat daar schuin onder. Zo is er, bij de begeleiding tijdens vieringen, direct contact mogelijk tussen organist en aanwezigen.
Het grote altaar is gemaakt van Namens hardsteen; op het altaar een kruisbeeld (Jan Noyens) met aan de ene zijde het lichaam van Christus en aan de andere zijde het Lam Gods.
Het zijraam (Berend Hendriks) naast het orgel stelt het nieuwe Jeruzalem voor, gemaakt in glas-in-beton. Herkent u Amsterdam, het nieuwe Mokum?
U staat nu in het midden van de grote kerkzaal en draait zich om richting de grote glas-in-betonramen aan de voorzijde van de kerk:
U ziet De Exodus (Berend Hendriks). Het is de Uittocht van het volk Israël uit Egypte. In het midden een muur van water. Israël trekt door de Rode Zee naar het beloofde land. Links ziet u de rivier de Jordaan. Van rechts naar links is de beweging van de opgaande tot de ondergaande zon aangegeven.
Het raam doet een appèl op ons mee te trekken, een leven lang.
We lopen vanaf de altaartrappen de kloostergang in.
Aan uw rechterhand ziet u de kruisjes hangen met de namen van de overledenen.
Hiernaast ziet u een iconostase van 7 iconen. In de orthodoxe kerken is dit de wand die de gelovigen van het heilige der heilige afschermt. Deze iconostase is opgebouwd rond Christus, als Pantocrator, de albeheerser. De drie middelste iconen vormen een eenheid met Deïsis in het midden. Maria en Johannes vertegenwoordigen alle vrouwen en mannen. Zij richten hun smeekgebed tot Christus.
Links is de engel Gabriel en de heilige Hieronimus.
Rechts de heilige Helena en de engel Michael.
Aan uw linkerhand ziet u de binnentuin, een oase van rust.
We verlaten de kloostergang door de deur rechts en gaan naar de dagkerk.
Deze ruimte, was oorspronkelijk direct verbonden met de grote kerkzaal. Hier worden de door-de-weekse vieringen gehouden. Ook komen er mensen bijeen voor lezingen, bijeenkomsten en vergaderingen.
De glas-in-beton-ramen (wederom van Berend Hendriks) verbeelden van links naar rechts: de zondeval, de uitdrijving uit het paradijs en struweel.
In de sacristie bevindt zich een raam verbeeldend de levensboom.
We verlaten de dagkerk en komen via de achteruitgang in de 1e Nieuwstraathof en lopen naar de achterkant van de kerk.
De kleinste van de twee torens van de kerk herbergt de angelusklok.
Op de achterzijde van de kerk ziet u het Paulusbeeld: door de genade ben ik wie ik ben (Jan Vlasblom).
In de volksmond ook wel Mouwmouw genoemd.
We keren via de achteringang terug naar de kloostergang en vervolgen onze rondleiding.
Vijftien bronzen kruiswegstaties. (Jan Noyens) Traditioneel zijn er 14 staties. De 15e statie toont Jezus die ten hemel vaart
In de reliekschrijn, rechts, staat het logo (Corrie Ammerlaan) van de fusieparochie H. Johannes, met elkaar op vleugels gaan. Het verbeeldt onze vier geloofsgemeenschappen, ieder met haar eigen kleur. Zij, vormen samen één parochie. Iedereen put uit dezelfde boodschap.
Daarnaast hangt een houten beeld, gemaakt van zwerfhout (Omer Gielliet). Je kunt er Christus in zien, met Johannes en Maria Magdalena. Maar ook: jezelf, met geliefden, teder, verbonden, universeel, tijdloos.
Links in de gang bevindt zich de doopkapel: de doopvont (Jan Noyens) verbeeldt de doop van Jezus in de Jordaan. De vijver, die hierop aansluit, staat dan ook symbool voor deze rivier.
Op het wandkleed (zr. Bertha o.p.) staan verschillende legendes uit de geschiedenis van de Dominicanen afgebeeld. Een beschrijving hangt ernaast.
U komt als laatste achterin de kerk bij het Josephbeeld (Albert Termote). Dit expressieve beeld toont Joseph als timmerman (havenarbeider) samen met zijn Zoon.
Hiermee komt een einde aan deze rondleiding.
Fotografie: Wil Musters-Rijnders.